#17Ov/2024-10-19

voorgaande

voorgaande

Tot het begin van vorige eeuw was het gebruikelijk dat de melk voor eigen gebruik en het maken van zuivelproducten werd aangewend. Bleef er dan nog wat over, dan werd dat particulier verkocht. Op de boerderij werd vooral boter gemaakt dat op de donderdagmarkt in Almelo werd verkocht of door 'botterboer' Voortman met paard en wagen, voor velen uit de omgeving, naar de markt in Zwolle werd gebracht.

Er werd een perceel grond 'De Bleek' genaamd voor 2600 gulden gekocht van J.H. van Buuren en voor vijfduizend gulden werd de fabriek gebouwd onder architectuur van de heer Vixseboxse. Op 28 januari 1910 werd de fabriek in werking gesteld.

Het met paard en wagen afhalen van de melkbussen bij de boeren was vooral ’s winters geen eenvoudige taak. Over dikwijls bijna onbegaanbare wegen (met name zandwegen welke bijna onbegaanbaar waren voor paard en wagen) moesten de bussen vervoerd worden.

Vanaf 1929 werd er ook kaas gemaakt en vele jaren later, in 1963, werd besloten te stoppen met de productie van boter. Een jaar later, in 1964, werd tevens een samenwerkingsverband gesloten met de Zuivelfabriek Hellendoorn.

In mei 1959 werd het 50 jarig jubileum groots gevierd.

De heer J. Kiers was de eerste directeur, welke in 1930 werd opgevolgd door J.B. Blauw. Hij werd in 1959 opgevolgd door de heer G. Tjallema. Van 1972 tot 1990 was de heer H.S. van Oord directeur welke werd opgevolgd door de heer P. Nederhoed.

In 1970 kwam de fabriek onder de vleugels van zuivelgigant Coberco. In 1990 werd de Goudse kaas met komijn in Amerika met goud bekroond.

Negentig jaar was de kaasfabriek de trots van het dorp Wierden. Op 19 mei 2000 sloot de fabriek definitief haar deuren.

Historische Kring Wederden

De toenmalige burgemeester J.C. van den Berg was de initiatiefnemer van de oprichtingsvergadering van de coöperatie op 6 maart 1909. Samen met onder andere Graats Broeze, Roelof Dasselaar en Joseph Becking was de burgemeester van mening dat het boerenbedrijf voor de melkafzet tot moderne methoden moest komen.

Fotobijschrift: Annet Stokkentreeff als eerste Kaaskoningin in 1979.                                             Foto niet gevonden

Annet Stokkentreeff eerste Kaaskoningin;  rondrit in een koets door het dorp Wierden

Wierden en kaas; twee begrippen die nauw met elkaar verbonden waren. Tot zestien jaar terug namelijk rolden dagelijks honderden verschillende soorten kaas van de lopende band in de toenmalige fabriek op de hoek van de Stamanstraat met de Marktstraat. In verband met bezuinigingen ging in het jaar 2000 de deur definitief op slot en na jaren van leegstand en verpaupering werd een kleine tien jaar terug begonnen met de sloop van het pand en aansluitend realisatie van zorgcentrum De Botterhof. Eigenlijk herinnert niets meer aan de tijd dat vele werknemers hun brood verdienden in de zuivelfabriek, maar tijdens de Wiezo wordt nog jaarlijks de Kaaskoningin gekroond: een soort van hommage aan de kaas en de innige band die Wierden ooit met het zuivelproduct had.

We zijn de archieven ingedoken en ontdekten dat in 1979 de allereerste Kaaskoningin tijdens de Wierdense Zomerfeesten werd gekroond: de toen nog 21-jarige Annet Stokkentreeff mocht zich als eerste profileren als een soort dorpskoningin. Tijd om terug te gaan naar dat jaar, samen met die toenmalige Kaaskoningin. Op het verzoek aan Annet of ze met ons in gesprek wilde gaan over haar ervaring als lokale hoogheid in de jaren zeventig gaf ze enthousiast gehoor; ze koestert mooie herinneringen en denkt met plezier terug aan die tijd.

“Ik heb tot één uur vannacht zitten zoeken naar foto's uit die tijd, maar heb ze gevonden!”, vertelt Annet lachend als ze zwaaiend met twee dikke foto-albums aan komt lopen. Een blik in het album haalt bij de inmiddels 58-jarige veel herinneringen naar boven. “Vind je dat ik er nog op lijk?” Ook al is het 37 jaar geleden, de gezichtsuitdrukking is nog nagenoeg gelijk en Annet is dan ook zichtbaar tevreden met m'n antwoord dat er nog best wat gelijkenis is.

“Het waren drie ontzettend mooie dagen die ik toen heb meegemaakt.” Annet kan zich het meeste nog goed voor de geest halen. “Ik kreeg elke dag een mooi kapsel, dat zorgde Ineke Timmerman voor en je kreeg de mooiste kleren aangemeten; schoenen van Jan Pas en kleding van... Euhm, dat ben ik nu even kwijt...”

Via de oom van haar toenmalige vriendje werd Annet voorgedragen als kandidaat. Johan Voortman was toentertijd in het Wiezo-bestuur actief en ging nagenoeg meteen overstag, ook al woonde Annet al in Goor. “Ik ben geboren en opgegroeid in Elsenerbroek , dus ben wel een Wierdense. Ik vond het ook erg leuk om Kaaskoningin te zijn, zag het wel zitten om de prijzen van de Wielerronde uit te reiken en overal bij te zijn als gastvrouw. Of ik toen ook een kaas moest aansnijden kan ik me zo niet meer herinneren. Ik weet nog wel dat ik in een koets een ronde door het dorp mocht maken. Het zijn indrukken die je als jonge twintiger niet gauw vergeet. Ik stond er toen trouwens niet alleen voor en werd goed ondersteund vanuit de organisatie.”

Het entertainen en zonder schroom voor een publiek kunnen staan heeft er bij Annet al van jongs af aan in gezeten. Op de openbare lagere school Elsenerbroek kreeg ze al de hoofdrollen toegewezen voor de jaarlijkse musical en ook werd haar toen al gezegd dat ze goed kon zingen. De NRCV kwam zelfs naar het buurtschooltje om de musical te filmen. Samen met het optreden in Wierden als Kaaskoningin en later als Rondemiss in Enter en Goor kreeg Annet de smaak te pakken. “Ik hou van uitdagingen, nog steeds. Toen was ik nog lekker jong en onbezonnen. Maar ook wat werk betreft klom ik gauw hogerop. In die tijd als Kaaskoningin was ik namelijk ook al office manager van een reisbureau in Goor. Later heb ik meerdere reisbureaus tot een succes gemaakt.”

Ook de liefde voor een feestje heeft Annet nooit afgezworen. Nog steeds is ze toch wel een dag of drie of vier in het uitgaansleven te vinden of neemt ze de microfoon ter hand als look-a-like Andrea Berg, de Duitse schlagerzangeres. “Ik kan niet rustig thuis zitten, dan word ik gek. Ik ben net terug van een fijne vakantie in Griekenland. Ook daar voel ik me thuis en kan ik tot 's ochtends vroeg door gaan in het uitgaanscircuit. Jongeren vinden het mooi, maar ook bijzonder dat ik dat gewoon vol hou. Weet je, ik hou van dansen en gezelligheid. Dat geeft me energie. Ik woon nu in Goor en sla bijvoorbeeld geen jaar de School- en Volksfeesten over. Prachtig! Sommigen verklaren me voor gek, maar je moet niet zo snel oordelen zonder iemand te kennen. Dan krijg je die negatieve insteek en daar kan ik heel slecht tegen. Ik hou niet van onrecht of a-sociaal gedrag en al helemaal niet van jaloezie of afgunst. Ik ben zelf lekker nuchter, dat is toch ook wel typisch Twents. Ik hou daarom ook van het oosten van het land; zal altijd mijn huisje hier aanhouden om hier naar toe te kunnen.”

Wierden - 2/2